پطرس به مسیحیان یهودی پراکنده در آسیای صغیر که در رنج و آزار و اذیت بودند، نامه مینویسد. پطرس میدانست که آزار و شکنجه بدتر خواهد شد. زمانی که پطرس به درد و رنج آنها میپردازد، در خصوص شکوفایی الهیات آموزشی ندارد. پطرس بینش شگفتانگیزی در مورد اینکه چرا خدا اجازه میدهد مردمش رنج ببینند، ارائه میدهد. پطرس به موضوع انتخاب و تولد دوباره نیز میپردازد. به گفته پطرس، موضوعی به عنوان لقاح معنوی، یک دوره بارداری معنوی و بحران تولد جدید وجود دارد.
Comments are closed.